HSP

 

Positief hoogsensitief

Genieten van natuur en cultuur, kunst en muziek, aangenaam gezelschap en een stevige knuffel… Iedereen doet het wel eens in min of meerdere mate. Wie positief hoogsensitief is, zal zich er helemaal in herkennen!

Een hoogsensitieve persoonlijkheid -kortweg hsp- wordt nog steeds vaak als iets belemmerend voor zichzelf of voor de omgeving beschouwd, door de overgevoeligheid aan prikkels en indrukken en door de intensiteit en hoeveelheid van emoties.
Ooit vond ik het zelf ook een last om zo’n intense karaktereigenschap te hebben. Ik lag vaak met mezelf overhoop en luisterde steevast naar boodschappen die me erop wezen dat ik maar beter mijn gevoelens kon onderdrukken… met alle gevolgen vandien, want wat gebeurt er als je iets lang onderdrukt… Juist, het komt wel eens naar boven als een knaller die alles omver blaast-je bent per slot van rekening voortdurend in vechtmodus met jezelf. Een tikkende tijdbom eigenlijk :-s

Gaandeweg leerde ik echter de mooie kanten van hooggevoeligheid kennen. Ik aanvaardde deze karaktereigenschap en leerde de minder makkelijke kanten ervan beter te kanaliseren. Zo komen negatieve gevoelens gedoseerd naar buiten en zijn ze beter verteerbaar voor mijn omgeving. Ik leerde bovendien bewuster genieten van kleuren, schilderen, schrijven, natuur, praten met vriendinnen, knuffelen… Daarenboven begon ik regelmatig prikkelarme momenten in te lassen en zodoende creëerde ik meer mogelijkheden om met anderen in verbinding te gaan.

Toeval of niet, een heleboel mensen met hoogsensitiviteit hebben een uitdaging met hun gezondheid. Het vraagt natuurlijk heel wat energie om de veelheid indrukken en prikkels te verwerken die bij een hsp-er overvloedig binnenstromen. Bovendien wordt er in de huidige Westerse maatschappij weinig tijd en ruimte gemaakt om tot rust te komen en even de stilte op te zoeken. Hoewel er een kentering gaande is: kijk maar naar de vele cursussen, workshops en wellnesscentra die als paddenstoelen uit de grond rijzen! De behoefte aan onthaasting en prikkelarme momenten is groot, dat kan je wel merken. Als hsp-er spring je dus maar best mee op die kar, je zal ervan genieten!

Soms is het ook omgekeerd. Iemand die van nature uit weinig hoogsensitiviteit met zich meedraagt (wat is weinig eigenlijk, en wie ben ik om een ander als dusdanig te omschrijven?!), kan door ziekte of verlies door een levensfase gaan waarin de beleving van de werkelijkheid een pak sensitiever wordt. Gevoeliger aan indrukken van buitenaf en aan reacties van omstanders, ontroering voor ogenschijnlijk kleine zaken, meer behoefte aan rust en ontprikkeling,… Het zal voor velen in een dergelijke levensfase allerminst een vreemd gegeven zijn.

Tijdens mijn jaren van ernstige invaliditeit, had ik een grote behoefte aan veilige contacten. Mensen die ook bijzonder sensitief waren en vaak een gelijkaardige uitdaging hadden met hun gezondheid.
Hoewel ik nog steeds behoefte heb aan het veilige gevoel van andere hsp-ers rond mij, treed ik sinds kort heel bewust uit die comfort-zone en zoek ik al eens de minder gevoelige medemens op. Het is wennen, dat kan ik je garanderen. Plots word ik weer geconfronteerd met twijfels over mezelf en de manier waarop ik de dingen aanpak. En vooral, twijfels over de manier waarop de minder gevoelige medemens de omgang met mij ervaart… (Die minder gevoelige medemens ligt er hoogstwaarschijnlijk echt niet wakker van!)

Het grote verschil met vroeger, is dat ik nu weet dat ik me niet hoef te vergelijken met anderen en gewoon bij mezelf moet blijven. Tof, dat sommigen rechtlijniger -en dus sneller- door het leven gaan. Tof, dat ik langzamer en dus met meer tijd om onderweg diepgeworteld te genieten, tevreden op stap ben.

Een mooi nevenverschijnsel bij de aanvaarding van mezelf als hoogsensitief persoon, is trouwens dat ik van anderen niet meer hoef te verwachten dat ze meegaan in mijn gevoelswereld. Een stukje is leuk natuurlijk, een stukje is herkenning en verbondenheid… Maar er is allerminst een waardeoordeel aan gebonden. Wie rechtlijniger en sneller is, kan ook heel respectvol en authentiek in verbinding gaan met zijn medemens. Alleen, helemaal anders… En ook dat moet ik mezelf stilaan opnieuw aanleren…

Hoogsensitiviteit… Mijn gevoelswereld is er alleszins rijker van geworden! Hopelijk ook de jouwe, of je nou zelf een hoogsensitief persoon bent of niet… 🙂

©MijnHerstel